اگر چه مزیت اصلی میلگردهای از جنس FRP مقاومت آنها در مقابل خوردگی است، با این وجود خواص دیگر کامپوزیت‌های FRP
نظیر مقاومت کششی بسیار زیاد (تا 7 برابر فولاد)، مدول الاستیسیتة قابل
قبول، وزن کم ، مقاومت خوب در مقابل خستگی و خزش، عایق بودن در مقابل
امواج مغناطیسی و چسبندگی خوب با بتن، مجموعه‌ای از خواص مطلوب را تشکیل
می‌دهد که به جذابیت کاربرد FRP
در بتن‌آرمه افزوده‌اند. اگر چه بعضی از مشکلات نظیر مشکلات مربوط به خم
کردن آنها و نیز رفتار کاملاً خطی آنها تا نقطة شکست، مشکلاتی از نظر
کاربرد آنها فراهم نموده‌اند که امروزه موضوع تحقیقات گستردهای به عنوان
یک جانشین مناسب برای فولاد در بتن‌آرمه، به خصوص در سازه‌های ساحلی و
دریایی گردیده‌اند.
با توجه به آنچه که ذکر شد ، بسیار به جاست که در ارتباط با کاربرد کامپوزیت‌های FRP
در بتن سازه‌های ساحلی و دریایی مناطق جنوبی ایران و به خصوص منطقة
خلیج‌فارس، تحقیقات گستردهای صورت پذیرد. در همین راستا مناسب است که
تحقیقات مناسبی بر انواع کامپوزیت‌های FRP(AFRP, CFRP, GFRP)
و میزان مناسب بودن آنها برای سازه‌های دریایی که در منطقة خلیج‌فارس
احداث شده است، صورت پذیرد. این تحقیقات شامل پژوهش‌های گستردة تئوریک بر
رفتار سازه‌های بتن‌آرمة متداول در مناطق دریایی (به شرط آنکه با
کامپوزیت‌های FRP مسلح
شده باشند) خواهد بود. در همین ارتباط لازم است کارهای تجربی مناسبی نیز
بر رفتار خمشی، کششی و فشاری قطعات بتن‌آرمة مسلح به کامپوزیت‌های FRP صورت پذیرد.
لازم به ذکر است که چنین تحقیقاتی در 10 سال اخیر در دنیا صورت گرفته که نتیجة این تحقیقات منجمله آئین‌نامة ACI-440 است که در چند سال اخیر انتشار یافته است. با این وجود کامپوزیت‌های FRP
در ایران کماکان ناشناخته باقی مانده است و به خصوص کاربرد آنها در
بتن‌آرمه در سازه‌های ساحلی و دریایی کاملاً دور از چشم متخصصین و مهندسین
ایرانی بوده است. تحقیقاتی که در این ارتباط صورت خواهد گرفت، می‌تواند
منجر به تهیة دستورالعمل و یا حتی آئین‌نامه‌ای جهت کاربرد FRP
در بتن‌آرمه به عنوان یک جسم مقاوم در مقابل خوردگی در سازه‌های بندری و
دریایی ایران گردد. این حرکت می‌تواند فرهنگ کاربرد این مادة جدید در
بتن‌آرمة ایران را بنیان گذارد و از طرفی منجر به صرفه‌جویی میلیاردها
ریال سرمایه‌ای شود که متأسفانه همه ساله در سازه‌های بتن‌آرمة احداث شده
در مناطق جنوبی ایران (به خصوص در مناطق بندری و دریایی)، به جهت خوردگی
میلگردها و تخریب و انهدام سازة بتنی، به‌هدر می‌رود